دنیا

من !

این من ناگزیر از درد.....

زیر سایه ات قدم بزنم تا صاف شود

هوای حوصله ام

باز کنم چتر خیالم را و ببارد هر چه "توست"

بر این برهوت سکوت

تا با سبزی جای خالی ات

پاییز، آغازین فصل سال شود